Czy mam zespół niespokojnych nóg?

 

Pytanie: Skąd mogę wiedzieć czy mam syndrom niespokojnych nóg?

Odpowiedź: Bez znaczenia jak bardzo będziesz próbować, czasem są noce w które zwyczajnie nie da się zasnąć. Jeżeli przewracanie się z boku na bok wydaje Ci się być bardziej bolesne niż frustrujące, możesz być w gronie 3 milionów ludzi w samym USA, którzy cierpią na stan neurologiczny zwany zespołem niespokojnych nóg (lub inaczej chorobą Willisa-Ekboma).
   

Rozmawialiśmy z Timothy Morgenthalerem, dr med., dyrektorem Amerykańskiej Akademii Medycyny Snu, aby dowiedzieć się więcej jak choroba powstaje, jakie symptomy wyrożniają i wreszcie, co można zrobić jeżeli zespół zostanie zdiagnozowany.

i

Jak to jest

Według Morgenthalera, istnieją cztery „główne symptomy” zespołu niespokojnych nóg: potrzeba poruszania nimi (czy nimi aktualnie poruszasz czy nie), pojawia się kiedy odpoczywasz, objawia się ruchem nóg, zdarza się znacznie częściej wieczorem lub w nocy niż rano. Niektórym osobom towarzyszy temu również ból ramion.

„[Jest to] inne niż różne rodzaje dyskomfortu nóg lub ramion: zazwyczaj osoba czuje się lepiej kiedy leży bez ruchu zamiast poruszać kończynami”, stwierdził Morgenthaler.

Co to powoduje

Stosunkowo łatwo zdiagnozować syndrom u pacjenta. Kierowanie się symptomami i wykluczenie potencjalnych innych źródeł bólu takich jak artretyzm czy mialgia wynikająca z długotrwałego przyjmowania leków na bazie statyn. Dokładne przejrzenie historii chorób pacjenta jest bardzo istotne w poprawnej diagnozie, ponadto może zwrócić uwagę na ważne informacje nakierowujące na chorobę.

„W około 50% przypadkach, jest to dziedziczne”, mówi Morgenthaler. „Nic nie można z tym zrobić, po prostu to masz. Ale również może być to związane z konkretnymi warunkami, szczególnie niedoborem żelaza lub chroniczną niewydolnością nerek.”

Zespół niespokojnych nóg może wynikać z niedoboru żelaza w mózgu. Żelazo jest niezbędnym składnikiem niektórych neuroprzekaźników w mózgu, w szczególności dopaminy. Niedobór pierwiastka nie tylko często wiąże się z samym istnieniem choroby ale także powoduje, że sama choroba przebiega ostrzej.

Syndrom niespokojnych nóg może się pojawić w każdym stadium życia, nawet w dzieciństwie. Najczęściej natomiast zauważalny jest u kobiet w wieku rozrodczym, prawdopodobnie jest tak ponieważ mały niedobór żelaza często idzie w parze z ciążą. Mężczyźni po 40. roku życia również są bardziej podatni.

u

Jak to jest leczone

Leczenie choroby zależy od ciężkości symptomów. Dla osób które doświadczają ich raz na długi czas, zazwyczaj nie potrzeba żadnej kuracji, ponieważ nie jest to aż tak przeszkadzające. Lecz u osób które mają przejściowe symptomy – kłopotliwe na tyle, aby wymagały leczenia lecz nie częstsze niż średnio 2 razy w tygodniu, Morgenthaler mówi, że zmierzyłby zapasy żelaza w organiźmie i zaleciłby aktywność umysłową, np. krzyżówki przed snem.

„Kiedy rozproszysz mózg w ten sposób, symptomy choroby mogą się wyciszyć”, twierdzi lekarz. „Zalecamy również odstawienie kofeiny i sprawdzamy jakie leki regularnie przyjmuje pacjent. Niektóre powodują pogorszenie syndromu, np. antydepresanty, leki na ból brzucha lub leki przeciwhistaminowe (np. w leczeniu alergii).”

Chronicznie, ciągle niespokojne nogi wymagają regularne leczenia. Oprócz nie-farmakologicznych sposobów wymienionych wyżej, lekarze zalecają leki wspomagające uwalnianie dopaminy lub zwiększające ilość dopaminy w mózgu, leki wspomagające kanał wapniowy lub nawet opioidy.

Martwisz się, że możesz mieć zespół niespokojnych nóg? Umów wizytę u lekarza rodzinnego lub lekarza zajmującego się problemami ze snem, zanim problem pogorszy jakość twojego snu i ogólne samopoczucie. Zwrot „niespokojne nogi” może brzmieć trywialnie, lecz ten stan neurologiczny może siać spustoszenie w organiźmie jeżeli pozwoli mu się działać dobrowolnie.

 

i

 

źródło:huffingtonpost

Podziel się tym postem